ΤΕΜΠΗ 28/ 02/2023

Δεν υπάρχουν λογια να περιγράψουν τα όσα όλοι σκέφτονται μετά το τραγικό συμβάν στα Τέμπη! Μήπως όμως υπάρχουν; Μήπως είναι πολύ σκληρά για να ακουστούν; Μήπως η οργή ξεχειλίζει και κάπως πρέπει να ακουστεί;

Ναι! Φυσικά και η σκέψη όλων μετατρέπεται σε μια μεγάλη προσευχή που αγκαλιάζει τις οικογένειες των θυμάτων και που αγκαλιάζει τους τραυματίες. Είναι όμως και η ίδια σκέψη που προσπαθεί να προσευχηθεί αντί να ουρλιάξει από θυμό για τα όσα παράλογα συμβαίνουν σε αυτή την χώρα.

Χιλιάδες ζωές χάνονται καθημερινά σε μικρότερα ή μεγαλύτερα σε αριθμό νεκρών ατυχήματα και σχεδόν τίποτα ουσιαστικό δεν γίνεται για να εξαλειφθούν οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό! Ο λόγος απλός και εξοργιστικός παράλληλα!

Η ασφάλεια κοστίζει!!! Και ας έχουν πληρώσει οι πολίτες τα συστήματα ασφαλείας χρυσά.

Εξακολουθεί να κοστίζει!

Αντί να μας ενδιαφέρει η ουσία ο λαός ξεχνάει! Ξεχνάει γαμώτο ξεχνάει! Τα πόσα χρόνια μετράνε όλες αυτές οι κακοτεχνίες. Το πόσες κυβερνήσεις εναλλάχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια! Το τι έγινε στην ουσία και όχι στην θεωρία! Και το τραγικό; Σε λίγο καιρό απο τώρα θα «ξεχαστεί» και αυτό!!! Από τους πολλούς βεβαίως βεβαίως. Απο αυτούς που δεν έχει καεί το πετσί τους απο την κάθε τραγωδία που συμβαίνει σε αυτόν το τόπο! Απο όσους δεν χάσανε κάποιον στην άσφαλτο, δεν κάηκε κάποιος δικός του σε μια πυργκαγιά, δεν πνίγηκε κάποιος σε μια πλημμύρα, δεν κεραυνοβοληθηκε απο χιλιάδες βολτ σε κάποιο εργατικό ατύχημα, δεν σκοτώθηκε μέσα στο σπίτι του απο κάποια ληστεία, δεν έχασε το παιδί του απο μια τυχαία σφαίρα, που δεν εγκλωβίστηκε σε έναν σεισμό που δεν… που δεν … που δεν ….που ΔΕΝ!!!!

Γιατί η ουσία δεν είναι να βελτιώσουμε την χώρα, την περιφέρεια, την πόλη ή το χωριό μας αλλά πως να βολευτεί του καθενός ο εαυτός και να περνάει καλύτερα ανάλογα με το πολιτικο κομμα της κάθε τετραετίας. Αντί να είναι αυτονόητο ότι κάθε κομμα που αλλάζει θα αφήνει λαμπρή πορεία και πετυχημένες βελτιώσεις στους τόσους τομείς που χολένουν εμάς μας ενδιαφέρουν τα μεγάλο λόγια, να εναλλάσονται οι υπεύθυνοι (αλήθεια … τι ειρωνική λέξη…) και να «περνάμε καλά» όπως πολυ πρόσφατα άκουσα .

Και θες να ουρλιάξεις να φωνάξεις ότι δεν πάει έτσι ρε γαμώτο!!!

Οτι η εξέλιξή μας δεν έχει, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να έχει πολιτικό χρώμα, πολιτικές πεποιθήσεις και πολιτικές προεκτάσεις! Πρέπει να έχει πολιτικό σύστημα και κάποια πράγματα να είναι αδιαπραγμάτευτα! Η εξέλιξή μας πρέπει να διέπεται από τον σεβασμό!

Οτι πάνω απο όλα ΕΙΝΑΙ ο σεβασμός!

Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, στο δικαίωμα του καθενός μας να θέλει να ζήσει, να ονειρευτεί να δημιουργήσει!

Απο πότε το απλό και το αυτονόητο έγινε τόσο δύσκολο να το αντιληφθεί κάποιος;;

Ναι φυσικά και η κακή στιγμή είναι εκεί κρυμμένη σε τόσες και τόσες περιπτώσεις, έτοιμη να τα ανατρέψει όλα. Ναι φυσικά και υπάρχει το ανθρώπινο λάθος. Ναι φυσικά και υπάρχει η πιθανότητα ένα έμφραγμα ή ένα εγκεφαλικό να την φέρει στο προσκήνιο αλλά πώς γίνεται; ΠΩΣ;; Πως γίνεται να μην υπάρχει μια δικλείδα ασφαλείας; Και δύο … και τρείς!! Σε άλλα και άλλα ξέρουμε και χρησιμοποιούμε την ασφάλεια όταν θέλουμε να εφαρμοστεί κάτι και εκεί που πραγματικά χρειάζεται κάνουμε τι; ΤΙ;

Βάλτε να ακούσετε τις χιλιάδες μαρτυρίες οικογενειών που έχασαν ανθρώπους σε τόσα τραγικά συμβάντα, βάλτε να ακούσετε την μαρτυρίες όσων επέζησαν, όσων τα έζησαν από πρώτο χέρι και ακούστε τα ξανά και ξανά και μπείτε στην θέση τους, νιώστε την οργή, τον θυμό, την λύπη και τον πόνο και ας κάνουμε επιτέλους ΚΑΤΙ ΣΩΣΤΟ!!! ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!

Καλό μήνα!

Καλό μήνα σε όλους!

Πρώτη σήμερα. Πρώτη μέρα ενός μήνα που αγαπώ ιδιαίτερα. Που μου βγάζει όπως και σε πολλούς, έντονη διάθεση για αλλαγές. Αλλαγές αναδιοργάνωσης και ανανέωσης. Μου έρχεται πιο εύκολη η επιθυμία να θέλω να θέσω νέους στόχους. Ίσως γιατί είναι ο μήνας της μετάβασης και της έναρξης των σχολείων. Κάπου εκεί έχει και τις ρίζες του φαντάζομαι.

Photo by Estée Janssens on Unsplash

Είναι και αυτές οι όμορφες αλλαγές που τον χαρακτηρίζουν. Σιγά σιγά σταματάνε οι έντονες ζέστες και δίνουν την θέση τους σε αυτό το απαλο αερακι που σου ζηταει μια ζακετουλα να σε συντροφευει το βραδακι, χωρις να εχει τα κρυα του χειμωνα με οτι αυτα συνεπαγονται.  Αυτο το αερακι ειναι σαν να ερχεται να σου δροσισει τις σκεψεις, να σου δωσει ενα αερα ανανεωσης, μια νοτα αισιοδοξιας, σου επιτρεπει να παρεις μια βαθια ανασα χωρις το αποπνικτικο της ζεστης και να νιωσεις οτι ολα μπορεις να τα πετυχεις, να τα οργανωσεις, να κανεις την αλλαγη στην ζωη σου σε οποιο τομεα την χρειαζεσαι. Σαν να γενναει την ελπιδα μεσα σου.

Photo by Elena Mozhvilo on Unsplash

Φέτος όμως τα πράγματα ήταν τόσο διαφορετικά. Όλη αυτή η κατάσταση με τα κρούσματα, με τα μέτρα και τους περιορισμούς λειτούργησαν πολύ διαφορετικά στην ψυχολογία μας. Ήρθαν και κούμπωσαν και τα γεγονότα με τις βροχές στην Εύβοια και η διάθεσή μας έκανε τρελά σκαμπανεβάσματα. Αλλάζουν τα πράγματα και δυστυχώς όχι προς το καλύτερο. Ο Σεπτέμβρης φέτος φέρνει αλλαγές. Οι μάσκες στα σχολεία, οι προβλέψεις για τον κορονοϊό, η οικονομία, όλα έρχονται να πάρουν την ανεμελιά και να την αντικαταστήσουν με…φόβο, άγχος, αβεβαιότητα.

Ας μην αφήσουμε όμως αυτά τα τόσο βαριά συναισθήματα να μας πλακώσουν. Ας απολαύσουμε τον καλό καιρό όσο ακόμα θα είναι εδώ. Μια βόλτα στην παραλία, ένας καφές με ένα καλο φίλο, μια λίστα με τα αγαπημένα μας τραγούδια, παιχνίδι με τα παιδιά, ένα καλό βιβλίο, μια λίστα με «οδηγίες» προς τον εαυτό μας ακόμα ακόμα για να ανατρέψουμε την συναισθηματική μας πτώση.

Ας προσπαθήσουμε να μείνουμε στα θετικά. Ας κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο μέσα σε όλο αυτό.

Να προσέχετε τον εαυτό σας, να περνάτε όμορφα και καλή επιτυχία μικρά μου Παρθενάκια και μη, σε οτι αποφασισετε να αλλαξετε!!

Οι μέρες της καραντίνας

Δεύτερη μέρα του Πάσχα σήμερα, ενός Πάσχα που θα θυμόμαστε για χρόνια μιας και ήταν τόσο διαφορετικό για όλους. Πρωτόγνωρες καταστάσεις μας έφεραν αντιμέτωπους με τόσα διαφορετικά δεδομένα που αλλάζουν με ταχύτητα. Χιλιάδες θάνατοι, φόβος, εγκλεισμός, και τόσος κόσμος να έρχεται σε επαφή με κάτι που οι περισσότεροι είχαν ξεχάσει. Τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Δεν θέλω να συζητήσουμε για τον ιό. Μέτρα προφύλαξης, πληροφορίες, έρευνες έχουν γεμίσει τον εγκέφαλό μας τόσο καιρό και δεν χρειάζεται να κάνουμε καμία συζήτηση γύρω από όλο αυτό άλλο πια. Οι παγκόσμιες συνέπειες, το τι θα αλλάξει στον κόσμο όπως τον ξέρουμε μέχρι στιγμής επίσης. Τα ακούμε κάθε μέρα στα δελτία. Δεν είμαι ειδικός ούτε σε θέματα υγείας ούτε σε θέματα ψυχολογίας και η οπτική μου είναι απλώς η οπτική ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να μη δει κάποια πράγματα που κάνουν μπαμ!  Η αλήθεια είναι ότι η καραντίνα

• «έπιασε» πολλούς ανθρώπους να είναι τελείως μόνοι τους,
• άλλους τους εγκλώβισε ακόμα περισσότερο σε σοβαρές και δύσκολες καταστάσεις όπως στις περιπτώσεις με ενδοοικογενειακή βία,
• δρα διαφορετικά σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά ή ψυχοσωματικά προβλήματα
• και δυστυχώς τόσες άλλες κατηγορίες που χρήζουν λεπτής προσέγγιση και φυσικά δεν αναφέρομαι σε αυτές τις τόσο ευαίσθητες ομάδες συμπολιτών μας.

Ο εγκλεισμός και οι συνέπειές του είναι επίσης ένα τεράστιο κεφάλαιο το οποίο δεν θα το πιάσουμε εδώ. Ούτε φυσικά αναφέρομαι στα οικονομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν σε τόσες οικογένειες που οι εργασίες τους σταμάτησαν λόγω της κατάστασης. Ξεκαθαρίζω ότι καταλαβαίνω το πόσο πολύ επηρεάζονται όλα από όλα αλλά δεν είναι αυτό που θέλω να αναφέρω σε αυτή την ανάρτηση. Ούτε ξέρω πως θα είναι τα πράγματα αν όλη αυτή η κατάσταση συνεχιστεί.

Αυτό όμως που θα ήθελα να σχολιάσω είναι κάποια από τα πράγματα που παρατήρησα ακούγοντας, βλέποντας, μιλώντας. Πράγματα διαχείρισης του απλού καθημερινού κόσμου. Των γνωστών, των φίλων, των αγνώστων μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Θέλω μόνο να αναφερθώ σε συμπεριφορές τόσων ανθρώπων από την πρώτη σχεδόν μέρα. Όσο οι μέρες περνάνε μου προκαλεί τρομερή εντύπωση ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν αντέχουν τελικά να ζουν ούτε με τον ίδιο τους τον εαυτό. Άνθρωποι που μέσα από την καθημερινή ενασχόλησή τους με τις υποχρεώσεις τους έτρεχαν συνεχώς όχι να τις προλάβουν αλλά να ξεφύγουν από τους ίδιους τους τους εαυτούς. Τόσες και τόσες περιπτώσεις οικογενειών που δεν άντεχαν να μένουν στο ίδιο σπίτι από τις πρώτες μέρες. Πώς μεταφέρεται όλο αυτό στα παιδιά; Είναι αυτονόητο το ότι αν ο ενήλικας κάνει σαν τρελός έτσι θα φερθεί και το παιδί. Εγώ στο μόνο που θέλω να αναφερθώ είναι η εντύπωση που μου προκάλεσε το γεγονός ότι δεν μπορούμε να διαχειρισθούμε τον χρόνο με τον εαυτό μας και την οικογένειά μας. Δεν μιλάω για το αν όλο αυτό κρατήσει πάρα πολύ καιρό, εκεί αλλάζουν όλα. Αν όμως όλο αυτό έχει συγκεκριμένα όρια αρχής και τέλους, γιατί δεν μπορούμε να το δούμε ως ένα διάλειμμα και να το χειριστούμε ως τέτοιο. Ένα διάλειμμα από το καθημερινό τρέξιμο των χιλιάδων υποχρεώσεων που έχουμε δημιουργήσει, από όλες εκείνες τις φορές που γυρνάμε σπίτι ψόφιοι από την κούραση και κάνουμε αμάν να έχουμε μια μέρα ρεπό να πάρουμε μια ανάσα. Από όλες εκείνες τις φορές που ευχόμασταν οι μέρα να έχει περισσότερες ώρες, από … από…από.

Όλες οι γκρίνιες για τον χρόνο, το τρέξιμο, την ανάγκη για διάλειμμα που όλοι έχουμε κάνει ή έχουμε ακούσει στις παρέες μας κτλ η συντριπτική πλειοψηφία δυστυχώς άρχισαν τις γκρίνιες από τις πρώτες μέρες. Μέρες!!! Εκεί που καλά καλά ακόμα δεν έχεις προλάβει να πεις βαρέθηκα. Δυσκολεύτηκαν να βρουν με τι να ασχοληθούν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Είδαν το σπίτι ως φυλακή ενώ θα έπρεπε να είναι τόσα άλλα πράγματα. Ο δικός σου υπέροχα όμορφος μοναδικός χώρος μέσα από τον οποίο ξεκινάνε και τελειώνουν όλα.

Τα παιδιά σου που τα δημιούργησες γιατί; Για το κοινωνικό σου στάτους; Ξέρεις πώς να επικοινωνείς μαζί τους; Ή τα άφησες στο ρελαντί και διαμόρφωσαν χαρακτήρα μέσα από την τηλεόραση και τις κονσόλες και τώρα δεν αντέχεις να μείνεις ούτε μέρα παραπάνω με αυτό σου το δημιούργημα; Παιδιά που δεν τους έμαθες να περνάνε καλά με τον εαυτό τους τώρα πως περιμένεις να περνάνε καλά με εσένα; Φράσεις όπως «Δεν αντέχω!» «Κοντεύω να τρελαθώ» από τις πρώτες μέρες! Εκεί είναι που μου χτυπάει κόκκινο!

Σύζυγοι… άλλη κατηγορία. Ξεχάσαμε γιατί επιλέξαμε κάποιον; Γιατί τον / την ερωτευτήκαμε; Το κάναμε αλήθεια ή απλά συμβιβαστήκαμε και τώρα ο συμβιβασμός μας χτυπάει την πόρτα; Πόσα ζευγάρια θα περάσουν αλώβητα από όλο αυτό; Πόσα θα έρθουν πιο κοντά και πόσα θα πάρουν σβάρνα τους δικηγόρους την επόμενη μέρα; Και θα ξαναπώ και ας γίνω κουραστική. Δεν αναφέρομαι στα αποτελέσματα του εγκλεισμού. Αναφέρομαι σε αυτά που ο εγκλεισμός έφερε απλά στην επιφάνεια. Σε όλα αυτά που εθελοτυφλούσαμε ή που δεν προλαβαίναμε να δούμε ίσως; Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα από αγκαλίτσες, τέλειες στιγμές, τρελούς έρωτες, υπέροχες στιγμές διακοπών, στιγμών και τόσων άλλων. Ουσιαστικά στιγμιότυπα όμως; Η μόνο για το κοινωνικό φαίνεσθαι; Μόνο και μόνο για να δείξουμε στους άλλους ή για να πεισθούμε εμείς στο πόσο τέλεια είναι η ζωή μας; Και έρχεται αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση να μας δείξει τι; Ότι είναι; Πόσα παιδιά θα χρειαστούν ψυχολογική στήριξη γιατί τελικά δεν ήταν οι υποχρεώσεις που τους έκλεβαν τους γονείς του αλλά το ότι οι ίδιοι οι γονείς είναι ανεπαρκείς; Δεν ξέρω…με λυπεί όλο αυτό!

Στις δύσκολες καταστάσεις ή χάνεσαι τελείως ή ξαναγεννιέσαι λένε. Οπότε γιατί να μην δούμε τι μπορούμε να «κερδίσουμε» από αυτή την κατάσταση; Χάνουμε πάρα πολλά αλλά αυτό είναι άλλη ανάρτηση. Δεν συζητάω αυτό τώρα.

Αφού το κοντέρ μηδενίζει δεν είναι ευκαιρία να δούμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε και τι όχι; Ας μιλήσουμε με τα παιδιά. Τι πραγματικά θέλουν και τι το κάνουν αναγκαστικά επειδή εμείς το θέλουμε; Ποιες είναι οι πραγματικές ΤΟΥΣ φιλοδοξίες, όνειρα και σκέψεις; Τα έχουμε ακούσει ποτέ; Πραγματικά. Ανάλογα με την ηλικία αφήστε τα να γεμίσουν τον ελεύθερό τους χρόνο για μερικές μέρες όπως εκείνα θέλουν – σε λογικά όρια πάντα. Κονσόλες, ζωγραφική και παιχνίδι είναι οι πρώτες επιλογές. Αυτές που συνήθως έρχονται δεύτερες μετά τις υποχρεώσεις τους. Και όσο τα παιδιά βγάζουν τα «απωθημένα» τους για όσο καιρό δεν τους επιτρεπόταν ενώ τώρα τα αφήνουμε με το «νόμο», τις μέρες εκείνες ας ακούσουμε και εμείς τον δικό μας εαυτό. Τι θέλουμε πραγματικά; Τι μας χαλάει; Τι μπορούμε να αλλάξουμε; Τι μπορούμε να το κάνουμε να δουλέψει καλύτερα; Με τον εαυτό μας αρχικά και μετά με τους δικούς μας. Ας περιποιηθούμε λίγο τον εαυτό μας για αρχή, να νιώσουμε όμορφα. Ας κάνουμε ότι δεν είχαμε τον χρόνο να κάνουμε. Ας φτιάξουμε μια ρουτίνα που να δουλεύει όμορφα για εμάς και ας την τηρήσουμε. Όταν τα πράγματα έρθουν στην κανονικότητα ας προσπαθήσουμε απλά να την τροποποιήσουμε όχι να την εγκαταλείψουμε. Ας μιλήσουμε με τους δικούς μας, τι τους γοητεύει πάνω μας; Τι δεν αντέχουν; Εμείς σε εκείνους; Αυτό βέβαια έχει νόημα αν ξέρουμε να ακούμε και να προβληματιστούμε από τις απαντήσεις και όχι να γίνει αφορμή για καυγάδες.

Όπως εμείς θέλουμε χρόνο για μας αποκλειστικά έτσι θέλουν και οι άλλοι. Αυτονόητο; Μάλλον όχι. Δεν είναι κακό να μην κάνουμε τα πάντα μαζί. Δώστε λίγο χρόνο στο έτερον ήμισυ, να μιλήσει με κάποιον φίλο, να παίξει ένα παιχνίδι με κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας. Πολλές οικογένειες τους έχει βρει η καραντίνα με έναν ευρύτερο αριθμό μελών. Μην αποζητάτε την αποκλειστικότητα 24 ώρες το 24ωρο. Το χρειάζεστε και εσείς λίγο τελείως προσωπικό χρόνο. Δεν είναι κακό να μην έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα στο 100% . Αν ο ένας τρελαίνεται να βλέπει σειρές στο Netflix και ο άλλος θέλει να παίζει τάβλι μην το πιέζετε! Διαλέξτε μια σειρά που να σας καλύπτει και τους δυο και απολαύστε το. Αφήστε τον χρόνο να λειτουργήσει τόσο όμορφα όσο επιλέγει ο καθένας. Δεν μας γεμίζουν τα ίδια πράγματα στον ίδιο βαθμό.

Ας εκμεταλευτούμε τον χρόνο αυτό για να βελτιώσουμε την σχέση με τα παιδιά μας. Θα εκπλαγείτε από το ότι τις περισσότερες φορές ο χρόνος που θα αφιερώσουμε στο παιδί με την ανάγνωση ενός παραμυθιού, το να παίξουμε ένα επιτραπέζιο, να κάνουμε μια συζήτηση για τα προσωπικά τους. Ανάλογα με την ηλικία αλλάζουν και οι επιλογές. Αλλά πολλές φορές βλέπουμε μεγάλες αλλαγές μόνο και μόνο από την όρεξη για προσέγγιση. Η διαθεσιμότητα του γονιού είναι αυτή που λείπει από τα παιδιά και όχι τόσο το με τι θα ασχοληθούμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι αντιδράσεις των παιδιών είναι ο τρόπος τους να μας επιστήσουν την προσοχή, γιατί δεν τους μάθαμε τον τρόπο να το εκφράσουν με λόγια.

Τραγικό κατά την γνώμη μου αλλά τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να μαζέψουμε όσα από τα σπασμένα γίνεται πριν είναι ακόμα πιο αργά. Ας δούμε αυτή την κατάσταση σαν ένα pause. Σαν ένα δώρο. Μην αντιδράτε. Όχι τον ιό και τα επακόλουθά του αλλά το ότι αναγκαστήκαμε να μείνουμε μέσα, να σταματήσουμε κάποια πράγματα, να … να … να….αν τα αφήσουμε απλά να κυλάνε όταν με το καλό θα επανέλθουμε στην κανονικότητα της ρουτίνας μας θα έχουμε κερδίσει κάτι από όλο αυτό; Η θα είναι απλά χρόνος περασμένος και μουχλιασμένος; Ας ακούσουμε, ας αποκτήσουμε επαφή, ας χαλαρώσουμε μέσα μας και έξω μας, ας βελτιώσουμε την σκέψη μας, τις πράξεις μας, τις αντιδράσεις μας; Μήπως είμαστε εμείς αυτοί που φωνάζουμε για βοήθεια και προσοχή τελικά γιατί ούτε εμείς δεν μάθαμε τον τρόπο; Και αν μετά από όλη αυτή την προσωπική μας ενδοσκόπηση, την επικοινωνία με την οικογένειά μας, τις συζητήσεις μας, την συνύπαρξή μας βγει επιβεβαιωμένα στην επιφάνεια ότι δεν αντέχουμε ο ένας τον άλλον, – όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι – τότε είναι «ευκαιρία» να δούμε ήρεμα και απόλυτα κατασταλαγμένα το τι μπορούμε να κάνουμε για να ζήσουμε την ζωή μας όσο καλύτερα γίνεται. Αν υπάρξουν διαζύγια που πρέπει να βγουν και αφού θα το έχουμε αποφασίσει με γνώση και κατανόηση πραγματική τότε ας βγουν…ίσως είναι καλύτερα. Να είναι όμως κατασταλαγμένη η απόφαση και πραγματική και όχι γιατί χτύπησαν τα νεύρα μας κόκκινο από 5 μέρες εγκλεισμού!

Ας σκεφτούμε λίγο ότι είμαστε στο σπίτι μας και όχι στην εντατική ενός νοσοκομείου. Ας σκεφτούμε πόσες εναλλακτικές έχουμε να περάσουμε όμορφα τον χρόνο μας. Ναι, ένας ψαροντουφεκάς για παράδειγμα δεν μπορεί να κάνει πράξη το χόμπι του ίσως όμως βρει ενδιαφέρον στο να φτιάξει από το τίποτα μια κατασκευή που θα τον βοηθήσει στο χόμπι του.

Καθαρίζουμε το σπίτι

όχι μόνο για την απολύμανση του ιού αλλά γιατί είναι ο χώρος μας και μας αξίζει να είναι το καλύτερο δυνατόν για να αισθανόμαστε υγιείς και όμορφα μέσα σε αυτό. Ξεκαθαρίζουμε ντουλάπια και ντουλάπες μια και καλή. Βλέπουμε με μια πιο ξεκάθαρη ματιά τι πραγματικά χρειαζόμαστε και τι όχι. Άλλωστε αφού είμαστε μέσα ξέρουμε τι θέλουμε και όχι το «τι μπορούμε να χρειαστούμε κάποια στιγμή που θα…» Χωρίστε τα πράγματα που θα διώξετε σε κατηγορίες και όταν με το καλό ξεμπερδέψουμε με όλο αυτό δώστε τα πράγματα εκεί που έχετε σκεφτεί.

• Πράγματα για πώληση σε μπαζάρ για να ενισχύσουν τα έσοδά τους όπως για παράδειγμα οι φιλοζωικές,
• εσωτερική «ανακύκλωση» ρούχων μεταξύ φιλενάδων ή συγγενών για ανανέωση της γκαρνταρόμπας τους,
• ρούχα σε οικογένειες που έχουν ανάγκη,
• εγκυκλοπαίδιες και βιβλία που κάθονται χρόνια στην βιβλιοθήκη μας και δεν μας ενδιαφέρουν πια, σε δανειστικές βιβλιοθήκες, γηροκομεία κτλ.

Τι χρησιμοποιούμε, τι μας λείπει, πώς μπορούμε να κάνουμε τους χώρους μας πιο λειτουργικούς; Συνταγές που δεν έχουμε χρόνο να φτιάξουμε, μπορούμε ίσως να μαγειρέψουμε παρέα με τα παιδιά μας. Ή απλά να πειραματιστούμε.

Καλύπτουμε τα κενά των παιδιών.

Μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε τι κενά έχουν τα παιδιά μας στην σχολική ύλη. Κάνοντας μια επανάληψη στα μαθήματα, λύνοντας λίγες ασκήσεις θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε αν κάτι δεν έχουν καταλάβει και ή να τα βοηθήσουμε ώστε να τα εμπεδώσουν καλύτερα ή με την βοήθεια του δασκάλου (ακόμα και του ιντερνετ) να τα καλύψουν. Κάτι μου λέει ότι την συγκεκριμένη ύλη δεν θα την ξεχάσουν ποτέ γιατί απλά θα την έχουν μοιραστεί μαζί μας!

Η τεχνολογία στην διάθεσή μας

Δεν χάνουμε την επαφή με τους ανθρώπους μας. Είναι καλό τα παιδιά να έχουν επαφή με τους φίλους τους αλλά και εμείς επίσης. Στο άκουσμα του τόνου της φωνής μας / τους, η οπτική επαφή μέσω viber / skype κτλ είναι βοηθοί στην διατήρηση των επαφών μας. Αν σκεφτούμε ότι παλιότερα δεν υπήρχαν είναι εύκολο να καταλάβουμε πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στην ψυχολογία μας.

Φτιάχνουμε πλάνο «επανένταξης»

Αν μας αρέσουν οι λίστες (π.χ. to do, meals plan κτλ), οι οργανωμένες ρουτίνες κτλ έχουμε τον χρόνο και την ηρεμία (ίσως το βασικότερο) να δημιουργούμε έναν τέτοιο «προγραμματισμό». Αν αυτό γίνει με ηρεμία και καθαρή σκέψη έχουμε περισσότερες πιθανότητες να δουλέψουν υπέρ μας.

Τι μας έχει λείψει;

Είναι επίσης μια ευκαιρία να δούμε τι πραγματικά μας έχει λείψει και να ξέρουμε τι θα κάνουμε, που θα δώσουμε βαρύτητα όταν έρθει η κανονικότητα. Ποιοι άνθρωποι, ποιες συνήθειες, τι κάναμε χωρίς να το θέλουμε πραγματικά κτλ. Αποφασίζουμε να κάνουμε πράγματα που μας προσφέρουν μόνο ευχαρίστηση ουσιαστική, εσωτερική από αυτή που μας γεμίζει με μια βαθιά ανάσα όταν την σκεφτούμε

Κάνουμε απόσβεση

Κρέμες, μάσκες, μανό, υλικά για χόμπι που τα κάναμε όποτε είχαμε χρόνο ή για όταν θα έχουμε χρόνο τώρα είναι η ευκαιρία να ασχοληθούμε με αυτά! Η προσωπική περιποίηση, ένα ωραίο αφρόλουτρο, η αίσθηση δημιουργίας και ολοκλήρωσης που μας προσφέρουν τα παραπάνω είναι μόνο λίγα από τα οφέλη τους. Και όταν η ψυχολογική μας κατάσταση είναι τέτοια τότε μπορούμε να αποδώσουμε και καλύτερα σε άλλους τομείς που αναφέραμε παραπάνω.

 

Χόμπι

Βιβλία, ζωγραφική, κέντημα, πλέξιμο, γραφή, καλλιγραφία, ξένες γλώσσες, blogging, YouTube, επαφή με την φύση, μουσική, γυμναστική, κηπουρική, ραπτική, φωτογραφία, ακόμα και να ξεκινήσουμε κάποιο είδος ημερολογίου, οτιδήποτε είναι αυτό που μας δημιουργεί ευεξία και εσωτερική ηρεμία τώρα είναι ο καιρός περισσότερο από ποτέ να ασχοληθούμε με αυτά. Όχι τόσο για να γεμίσουμε τον χρόνο μας όσο για να κάνουμε μια νέα γνωριμία με τον ίδιο μας τον εαυτό!

Αν μέσα μας υποβόσκει κάποια διάθεση αλλαγής που τόσο καιρό καλυπτόταν απο τις γνωστές προσωπικές μας δικαιολογίες μήπως τώρα οι συνθήκες μας δίνουν ένα πάτημα να την κάνουμε πράξη; Να αφαιρέσουμε όσα μας εκνευρίζουν πάνω μας, να ενισχύσουμε όσα μας ευχαριστούν, να πετάξουμε οτιδήποτε τοξικό, να κλείσουμε εκκρεμότητες εσωτερικές και μη,  και να δώσουμε την ευκαιρία να ανθίσουν υπέροχα συναισθήματα, ελπίδα και αυτοβελτίωση;

Μήπως;

 

«Βήματα» ευτυχίας

Συνεχίζοντας την προηγούμενης ανάρτηση («Έχεις βρει αυτό που σου λείπει;«) είναι η ώρα να προχωρήσω και σε μερικά «βήματα» που θα φέρουν την πολυπόθητη εσωτερική ευτυχία.

• ΞΥΠΝΑ ΝΩΡΙΣ

Μην φωνάζετε!!! Είναι δύσκολο αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν ξυπνάς νωρίς το πρωί έχεις όλη την ημέρα μπροστά σου. Οι άνθρωποι που ξυπνάνε νωρίς είναι πιο αισιόδοξοι και πιο παραγωγικοί από εκείνους που δεν αποχωρίζονται εύκολα το πάπλωμά τους.

• ΤΕΝΤΩΣΟΥ

Συνήθως το πρωινό ξύπνημα έρχεται μετά από μερικές αναβολές στο ξυπνητήρι και ακολουθεί ένα πέταγμα συνειδητοποιώντας ότι έχει περάσει η ώρα. Τεντωθείτε για 2 λεπτά…Όπως όταν πηγαίναμε σχολείο, που τεντωνόμασταν με το πρώτο ξύπνημα, μη θέλοντας να σηκωθούμε ακόμα. Ενεργοποιείστε τους μυς… σκεφτείτε ότι μια καινούργια μέρα ξεκινά, χαμογελάστε και σηκωθείτε!

• ΑΝΟΙΞΕ ΠΑΡΑΘΥΡΑ + ΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ

Μην γελάτε… Δυο κινήσεις πολύ σημαντικές για να «ξυπνήσει» ο εγκέφαλος. Να καταλάβει ότι η μέρα ξεκινά και ότι όχι …δεν μπορεί να ξαναγυρίσει στο κρεβάτι αφού πάει τα παιδιά στο σχολείο για μισή ωρίτσα ακόμα χα χα

• ΕΝΥΔΑΤΩΣΟΥ

Ένα ποτήρι νερό το πρωί βοηθάει τον οργανισμό να ξυπνήσει μεταφορικά και κυριολεκτικά και τα οφέλη του πολλά.

• ΓΡΑΨΕ ΤΟΥΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΣΟΥ

Σημείωσε, μην κρατάς μόνο στην μνήμη σου, όλες τις εβδομαδιαίες υποχρεώσεις σου. Έτσι δεν φορτώνεις το μυαλό σου και δεν έχεις το άγχος μην ξεχάσεις κάτι. Φτιάξε μια ωραία ατζέντα ώστε να την έχεις μαζί σου και άσε την να γίνει η προσωπική σου γραμματέας!

Extra tip: μην ξεχάσεις να σημειώσεις και κάτι λίγο πιο ευχάριστο…όπως ένα καφέ με φίλους, μια βόλτα στο σινεμά…μην ξαφνιάζεσαι…όλα χρειάζονται και αν δεν έχεις συνηθίσει να βρίσκεις χρόνο για σένα…δες το άλλη μια εργασία που πρέπει να γίνει χι χι χι

• ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΡΟΥΤΙΝΑ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

Μμμμ…με αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε και στην συνέχεια μιας και είναι μεγάλο κεφάλαιο τελικά το τι κάνουμε και τι μας δίνει πίσω αυτό που κάνουμε. Τον εαυτό μας πρέπει να τον αγαπάμε και δεν είναι κακό να του το δείχνουμε (δάσκαλε που δίδασκες….)

• ΚΑΝΕ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Φρέσκαρε τον χώρο σου, ξεκαθάρισε τα πράγματά σου, άδειασε τα περιττά από την ζωή σου και κάνε χώρο για καινούργια. Ξέρω.. αν είσαι άνθρωπος που δένεσαι με τα πράγματά σου συναισθηματικά είναι πιο δύσκολο. Η αλήθεια είναι όμως ότι όταν νιώσεις έτοιμος για αλλαγές, όταν θέλεις να ξεφορτωθείς το βάρος από πάνω σου, η ενέργειά σου θα περάσει και από αυτό το κομμάτι. Υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα που περιμένουν να τους ανοίξεις την πόρτα που από μόνος σου θα θελήσεις να κάνεις ένα καλό ξεκαθάρισμα. Θα επανέλθουμε όμως και σε αυτό στο μέλλον γιατί έχουμε πολλά να πούμε

• ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. 

Φρόντισε να έρχεσαι σε επαφή με αγαπημένα σου πρόσωπα. Μίλα, γέλασε, βγες μια βόλτα, κάνε ένα τηλεφώνημα…

Αυτές είναι μόνο μερικές ιδέες. Σε άλλους μπορεί να λειτουργούν και σε άλλους όχι. Η μόνη προτροπή του «Μπορώ και αλλιώς» είναι να ψάξετε μέσα σας, στις δικές σας ανάγκες και να βρείτε εκείνα τα βήματα, εκείνες τις κινήσεις, τις συνήθειες που θα σας βοηθήσουν να λάμψετε και η λάμψη σας να είναι τόσο δυνατή που θα φωτίσει και τις σκοτεινές μέρες και των γύρω σας

Έχεις βρει αυτό που σου λείπει;

Πόσες φορές δεν έχετε κοιμηθεί με την σκέψη ότι «αύριο θα τα κάνω όλα καλύτερα;» Άλλος θα ξεκινήσει δίαιτα, άλλος θα οργανωθεί περισσότερο, ο τρίτος δεν θα φωνάζει τόσο κ.ο.κ Και; Γίνεται; Μπα….Αρκεί ένα μικρό μόνο πραγματάκι για να φέρει τούμπα τις βραδινές προσδοκίες και να επιφέρει μερική αμνησία στις χθεσινές προσδοκίες. Και μετά; Μετά έρχεται το αυτό-μαστίγωμα. «Που δεν είμαι αρκετά καλή», «που δεν υπολογίζετε τον κόπο μου», «που δεν είμαι εγώ δούλα σας» και όλα αυτά που κατά καιρούς έχουν διακωμωδηθεί με μεγάλη επιτυχία από τα social.

Έχουν αλήθεια τόσο δύναμη όλοι οι άλλοι που μπορούν να ανατρέψουν τα πάντα σε σχέση με εσάς με τις δικές σας επιθυμίες; Γιατί το επιτρέπουμε να συμβεί; Γιατί δεν είμαστε 100% μέσα τις επιθυμίες μας και ανατρέπονται τόσο εύκολα; Φταίει που νομίζουμε ότι έχουμε όλο τον χρόνο του κόσμου με το μέρος μας; Που πάντα η επόμενη μέρα θα φέρει την χρυσή τομή; Μαγικά; Απλά ξυπνώντας;

Το να είμαστε ευτυχισμένοι ξεκινάει από εμάς. Αφήνω όλες εκείνες τις σοβαρότατες περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με την υγεία και το πως το διαχειρίζεται ο καθένας. Μιλάμε για τις καθημερινές μας ψυχολογικές διακυμάνσεις που πολύ συχνά μας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό, όπως και τους γύρω μας, που δεν μας αφήνουν να ολοκληρώσουμε τις επιθυμίες μας και που αντί να μας πάνε πιο μπροστά από εκεί που ήμασταν χτες.

Το να είμαστε ευτυχισμένοι λοιπόν ξεκινάει από εμάς. Αν δεν έχουμε νιώσει ότι κυνηγάμε την ουρά μας και κάτι δεν μας ευχαριστεί δεν πρόκειται και ίσως ούτε χρειάζεται να μπούμε σε καμία διαδικασία. Αφού νιώσουμε την ανάγκη να αλλάξουμε κάτι πρέπει όσο γίνεται να το προσδιορίσουμε. Κιλά; Δουλειά; Σχέσεις; Φίλοι; Ο ίδιος μας ο εαυτός; Θα χρειαστεί λίγο να ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή που μια χαρά ξέρει τι λέει αλλά εμείς δεν την αφήνουμε να ακουστεί. Πολλές φορές όλα ξεκινάνε και τελειώνουν σε εμάς! Εμείς πολλές φορές προσελκύουμε συμπεριφορές και αντιδράσεις.

Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα:

Σενάριο πρώτο: Ξυπνάτε με καλή διάθεση, φοράτε κάτι που σας ταιριάζει, φτιάχνετε τα μαλλιά, βάφεστε και λίγο και πάτε στην δουλειά σας με μουσικούλα και την καλή διάθεση να συνεχίζεται… η οπτική σας είναι θετική, χαμογελάτε περισσότερο, είστε ευχάριστες και δεν αποκλείεται να αντιληφθείτε κάποια χαμογελαστή ματιά, ίσως ακούσετε και κάποιο κομπλιμέντο.

Σενάριο δεύτερο: Ξυπνάτε με νεύρα, αργοπορημένες, πιάνετε τα μαλλιά όπως να είναι, τρέχετε να προλάβετε, θυμώνετε με τον κόσμο που «είναι στον κόσμο του» και γενικά είστε στην τσίτα. Άσε που αν κάποιος πάει να σας πει και τίποτα λίγο κολακευτικό θα τον βρίσετε και από πάνω.

Το να νιώθεις ευτυχισμένη με την καθημερινότητά σου, δεν είναι κάτι που συμβαίνει ξαφνικά ως δια μαγείας. Θέλει να την περιμένεις με ανοιχτές αγκάλες, να την αναζητάς, να μην την βαραίνεις με δικαιολογίες (ακούστε τον εαυτό σας, τους άλλους, αν θελήσετε είναι εύκολο να τις αναγνωρίσετε). Θέλει να βγείτε από αυτό, να δείτε τα πράγματα από μια μικρή απόσταση. Να δείτε τι πραγματικά έχει αξία.

Η αλήθεια είναι ότι ένας βασικός παράγοντας που δεν νιώθουμε ευτυχισμένοι είναι το άγχος. Δεν είναι εύκολο να το αποβάλλουμε μιας και έχει πολλές δικλείδες ασφαλείας. Έχουμε μάθει να ζούμε μέσα σε αυτό που έχουμε ξεχάσει πόσο ανέμελη είναι η ζωή μας με την απουσία του. Είναι καθημερινό και κρύβεται μέσα σε τόσα πράγματα που νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Ίσως και να μην μπορούμε… σε κάποια… Σε κάποια όμως μπορούμε…Μπορούμε να βρούμε τρόπους να βελτιώσουμε κάποιες συνήθειές μας ώστε να δουλέψουν προς όφελος της ψυχολογικής μας ηρεμίας. Και να σας πω και ένα μυστικό;

Όταν βελτιωθούν θα συμπαρασύρουν και άλλες συνήθειές μας.

Social media και χρόνος

Όπως σας είπα στο προηγούμενο άρθρο, έκανα κάποιες διαπιστώσεις τον καιρό που έμεινα χωρίς υπολογιστή. Δεν είναι τυχαίο που ηρέμησα εσωτερικά και εξωτερικά μπήκα σε μια σειρά που πολύ μου άρεσε. Ότι εργασίες ήθελα να κάνω που αφορούσαν τον υπολογιστή τις συγκέντρωσα σε ένα κουτί για να τις διεκπεραιώσω αργότερα.

Όταν επέστρεψε στο σπίτι, χαιρόμουν που έχοντας φτιάξει τον χρόνο μου έτσι όπως ήθελα, θα μπορούσα να κάνω όλες τις ηλεκτρονικές μου εργασίες με ηρεμία και συγκέντρωση.. ΑΜ ΔΕ!!! Δέκα λεπτά την μία μέρα, μισή ώρα την άλλη και μια ώρα την τρίτη φορά (!!!) χανόντουσαν χωρίς να το καταλάβω! Σοκ! Μια ώρα χωρίς να καταλάβω πότε πέρασε; Και φυσικά ούτε το 1/3 από ότι είχα σκοπό να κάνω.

Και πόσες ακόμα θα έχουν φύγει έτσι… μόνο που τώρα ήταν πιο ξεκάθαρο γιατί είχα αυτό το «διάλειμμα». Και να πω ότι ήταν πάνω σε κάτι δημιουργικό τότε ναι και μια και δυο αφού θα υπήρχε κάτι συγκεκριμένο. Αλλά χαζεύοντας ή παίζοντας; Άλλο αν θες να περάσεις την ώρα σου τότε ναι, είναι ο καλύτερος τρόπος.

Σκεφτείτε … γινόμαστε παρατηρητές των ζωών των άλλων αφήνοντας την δική μας στο ρελαντί… Τον χρόνο που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε σε τόσα πράγματα (εντός και εκτός του διαδικτύου) στην ουσία τον σπαταλάμε ανούσια. Αφήστε που σίγουρα όλο αυτό αφήνει το αποτύπωμά του στο μυαλό μας. Είναι δυνατόν να μην μας επηρεάζει συνειδητά ή υποσυνείδητα; Να μην γίνεται μια υποσυνείδητη σύγκριση; Ανόητη και άσκοπη ναι μιας και ο καθένας είναι διαφορετικός και τόσο ξεχωριστός αλλά δεν γίνεται;

Και καλά αν το αποτέλεσμα είναι τέτοιο ώστε να αποκτάς κίνητρα ή να παίρνεις δύναμη ότι δεν είσαι ο μόνος που αντιμετωπίζει μια κατάσταση ή να βρίσκεις ιδέες που θα κάνουν την ζωή σου πιο εύκολη αλλά αν είσαι σε μια ευαίσθητη φάση της ζωής σου και νιώθεις να σε καταπίνει όλο αυτό; Να χάνεσαι; Να μην μπορούν να ολοκληρωθούν οι στόχοι που έχεις βάλει γιατί «δεν έχει νόημα» ή «δεν είσαι αρκετά καλός;»

Φυσικά και η λύση δεν είναι να τα διαγράψουμε όλα. «Παν μέτρον άριστον» όπως έχουμε ξαναπεί. Διαγράψτε ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να σας προσφέρουν, κρατήστε ανθρώπους, σελίδες που σας δίνουν ώθηση σε ότι έχετε επιλέξει να βελτιώσετε. Διαβάστε success stories, κρατήστε επαφή με ανθρώπους ακομπλεξάριστους που σας κάνουν να χαμογελάτε. Μην αφήνετε τον χρόνο απλά να γλιστράει…Κάντε κάθε λεπτό να αξίζει. Ασχοληθείτε με κάτι που να σας χαλαρώνει, διασκεδάζει, κινητοποιεί ανάλογα με την φάση στην οποία είστε!

 

 

«Μα δεν προλαβαίνω!»

Πολλές μα πάρα πολλές φορές χρησιμοποιούσα την φράση «δεν προλαβαίνω» ή «δεν έχω χρόνο για..». Κάθε φορά όμως που το έλεγα κάτι μέσα μου κλοτσούσε…. Κάτι δεν ήταν σωστό… Δεν μου κόλλαγε…..Τι σημαίνει δεν έχω χρόνο;

Ξέρετε, πολλές φορές λέμε και κάνουμε πράγματα καθαρά εγωκεντρικά και ας μην είναι ο εγωισμός η λέξη που μας χαρακτηρίζει. Είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό και ίσως η αιτία για διάφορες συμπεριφορές. Παρατηρούσα λοιπόν ότι ακόμα και αν δυο άνθρωποι ζουν ακριβώς την ίδια κατάσταση, πάντα του ενός είναι πιο «βαριά»,  πιο σημαντική από του άλλου. Μέχρι ένα σημείο ίσως έχει μια λογική μιας και ο καθένας βιώνει με τον δικό του τρόπο την κάθε κατάσταση. Μέχρι ένα σημείο πάντα γιατί συνήθως δεν είναι βιωματικό το θέμα. Είναι η ανάγκη που έχουν οι άνθρωποι να δείχνουν ότι είναι ξεχωριστοί, ότι είναι σπουδαιότεροι των άλλων. Όταν κατάλαβα ότι μου «χτυπάει» η φράση αυτή αναρωτήθηκα το γιατί. Γιατί δεν ένιωθα άνετα με αυτή; «Δεν έχω χρόνο» ….. αν το πάρεις κυριολεκτικά είναι τρομακτικό. Και αμέσως σκέφτηκα όλους τους ανθρώπους που είναι σε κάποιο νοσοκομείο, τους ανθρώπους που πηγαίνουν για θεραπείες μέρα παρά μέρα και όμως οι  υποχρεώσεις τους ολοκληρώνονται μέσα στην ημέρα. Κάποιον που δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ σε μια και δυο δουλειές, μια πολύτεκνη οικογένεια και τόσα άλλα παραδείγματα. Η κυριολεξία της φράσης ήταν αυτή που κράταγε την μεγαλύτερη βαρύτητα…

Παρατήρησα λοιπόν από που μπάζει η δική μου καθημερινότητα. Ας μη γελιόμαστε….Ξέρουμε…ξέρουμε που δίνουμε προτεραιότητα, που χάνουμε ώρες ολόκληρες από την ζωή μας, απλά δεν έχουμε καταλάβει το πόσο πολύτιμες είναι οι ώρες αυτές που χάνουμε.

«Δεν διαχειρίζομαι σωστά τον χρόνο μου με αποτέλεσμα να μην μου φτάνει» λοιπόν ήταν η σωστή φράση. Εντάξει… εννοείται ότι υπάρχουν και εκείνες οι μέρες που πραγματικά δεν προλαβαίνουμε και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Δεν αναφέρομαι σε αυτές.

Έτσι λοιπόν κατάλαβα και άλλα πράγματα που αφήνω στο ρελαντί και μετά «κυνηγάω την ουρά μου», κάνοντας μη οργανωμένες και άρα μη αποτελεσματικές κινήσεις. Όλο αυτό θέλησα να το αλλάξω. Αλλάζει όμως μια κατάσταση εύκολα όταν έχει γίνει σχεδόν συνήθεια; Οι ειδικοί λένε ότι παίρνει 21 μέρες για να αλλάξει μια συνήθεια. Δεν ξέρω…χα χα δεν το δοκίμασα έτσι. Γιατί όμως να μην πιάνει; Το μυαλό βολεύεται και συνηθίζει εύκολα αλλά και εκπαιδεύεται και ενεργοποιείται περισσότερο. Το εμπόδιο είναι ότι πολλές συνήθειές μας είναι άμεσα συνυφασμένες με την ψυχολογία μας και αν δεν είναι πολύ εύκολα επηρεάζονται!

Άτιμο πράγμα η ψυχολογία μας…είναι εντυπωσιακό το πόσο εύκολα αλλάζει και το πόσα πράγματα επηρεάζει! Δεν θα το συζητήσουμε όμως τώρα αυτό. Το ερώτημα είναι ότι οι συνήθειές μας επηρεάζουν την ψυχολογία μας ή η ψυχολογία μας τις συνήθειές μας; Μου έλεγαν κάποια στιγμή ότι όταν το σπίτι είναι μαζεμένο αυτό επηρεάζει θετικά και την ψυχολογία μας αλλά δυστυχώς και το ανάποδο. Αφού πολλοί παράγοντες μας επηρεάζουν λοιπόν γιατί να μην προσπαθήσουμε να φτιάξουμε όσους περνάνε από το χέρι μας; Ναι…ακόμα και αν βαριόμαστε.

Anyway, να μην τα πολυλογώ, προσπάθησα να ρυθμίσω λίγο την καθημερινή ρουτίνα του σπιτιού κάνοντας μικρές αλλαγές. Παρατήρησα ότι τελείωνα τις βασικές μου δουλειές συν το φαγητό πολύ πολύ νωρίτερα απο ότι πριν! Παρατήρησα ότι μου έμενε χρόνος ελεύθερος που δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα τόσο. Παρατήρησα ότι μου έφτιαχνε η διάθεση ακόμα περισσότερο απο το πρωί. Ότι είχα όρεξη να κάνω πράγματα που άφηνα για «όταν θα έχω χρόνο» ή για το κλασικό «αργότερα». Είχα και την όρεξη να βγω ή να απολαύσω ένα καφεδάκι στο σπίτι με παρέα.  Στην όλη αυτή προσπάθεια θα πρέπει να αναφέρω ότι δεν είχα υπολογιστή οπότε δεν «έχανα» επιπλέον χρόνο με το κλασικό «να απαντήσω σε δυο μηνύματα» που καταλήγουν να γίνονται σχεδόν ώρα χαζεύοντας από το ένα στο άλλο τελικά.

Οπότε ο χρόνος μου ήταν πραγματικός και έτοιμος να αξιοποιηθεί χωρίς καλύμματα και δικαιολογίες. Μέχρι και γυμναστική σκέφτηκα να ξεκινήσω… (Σκέφτηκα είπα …δεν το αποφάσισα ακόμα…)

Άλλαξε μια συνήθειά σου!

Πολλές φορές αρκεί μόνο μια αλλαγή για να ενεργοποιηθούν και άλλες. Σήμερα το απόγευμα φτιάξε ένα καφεδάκι, κάθισε απολαυστικά στον καναπέ σου και σκέψου…

• πώς ξεκινάει η μέρα σου;
• νομίζεις ότι το πρωινό κυλάει σαν νεράκι;
• προλαβαίνεις να κάνεις όλα όσα θες ή καταλήγεις να κυνηγάς την ουρά σου;

Τώρα σκέψου τι είναι αυτό που θα μπορούσες να κάνεις από το βράδυ ώστε το πρωί να έχεις κάτι λιγότερο. Για παράδειγμα…άδειασε το νεροχύτη από τα βραδινά πιάτα. Ή άδειασε τα πλυμένα από το πλυντήριο πιάτων. Στρώσε τα ριχτάρια ή συμμάζεψε το τραπέζι. Ότι νομίζεις εσύ. Τώρα ίσως πεις «Ναι σιγά την διαφορά…» Πειραματίσου. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις….Μόνο να κερδίσεις!

Το πρωί, όταν θα μπεις στον αντίστοιχο χώρο η οπτική του θα είναι τελείως διαφορετική. Δεν θα πιστεύεις το πόσο πολύ αλλάζει την διάθεσή μας ένας άδειος νεροχύτης, ένα μαζεμένο τραπέζι… ότι τέλος πάντων ο καθένας έχει ως καθημερινή αταξία. Δεν είναι τα 5, 10 , 15 λεπτά μόνο λιγότερης δουλειάς, τα οποία και φυσικά έχουν αξία όταν τρέχεις να ετοιμάσεις τα παιδιά για το σχολείο ή τρέχεις να φύγεις στην ώρα σου….Είναι και κάτι άλλο. Κάτι που όταν το δεις θα το νιώσεις… Είναι μια έννοια λιγότερη!!!

Ξέρεις πόση διαφορά έχει μια έννοια λιγότερη; Μια έννοια που γίνεται μια γκρίνια λιγότερη….που γίνεται 2 γουλιές παραπάνω στον καφέ σου με απόλαυση και όχι βιασύνη, που γίνεται ένα χαμόγελο, που γίνεται διάθεση να κάνεις κάτι διαφορετικό από ότι έκανες κάθε πρωί….να βάλεις επιτέλους το αντηλιακό που όλο λες ότι δεν προλαβαίνεις….εκείνο το κραγιόν που όλο ξεχνάς….εκείνο το αστείο πριν αφήσεις τα παιδιά στο σχολείο γιατί δεν βιάζεσαι το ίδιο…έχεις ξεκινήσει 5-10 λεπτά πιο νωρίς….

Ξέρεις τι είναι μια έννοια λιγότερη;;;

Σου φαίνεται υπερβολικό; Δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις. Όχι με ότι σου προτείνω εγώ, αλλά με ότι εσύ θέλεις να δοκιμάσεις φυσικά. Είπαμε…οι καθημερινές συνήθειες και το τι κουράζουν τον καθένα είναι τελείως διαφορετικά. Αφού δεις τι είναι αυτό που θέλεις να κάνεις, δεσμεύσου στον εαυτό σου ότι θα το κάνεις για πχ μια εβδομάδα.

Σύντομα θα επεκταθείς και στην τακτοποίηση και δεύτερου καθημερινού «βραχνά» και ακόμα πιο σύντομα θα δεις ότι η καθημερινή πρωινή σου ρουτίνα θα ολοκληρώνεται πιο γρήγορα και επίσης θα δεις ότι έχεις περισσότερο ελεύθερο χρόνο από ότι πίστευες.

Εγώ για παράδειγμα, αποφάσισα να ξεκινήσω με το καθιστικό και την κουζίνα. Λίγο πριν κοιμηθώ, έστρωνα τον καναπέ, συμμάζευα τυχόν πράγματα που είχαν μείνει από την βραδινή μας ρουτίνα και το πρωί από συμμάζεμα δεν είχα σχεδόν τίποτα από το καθιστικό. Σειρά είχε η κουζίνα. Πάγκος, νεροχύτης και πλυντήριο πιάτων. Όταν ξυπνάς το πρωί και δεν βλέπεις αντικείμενα να σε περιμένουν να τα τακτοποιήσεις, παρά βλέπεις τον βασικό πυρήνα της κουζίνας (πάγκος και νεροχύτης) άδειο και καθαρό, πραγματικά είναι σαν τα μισά πράγματα να έχουν γίνει. Μην μου πείτε ότι «ναι, αλλά αν είναι να κάνω το βράδυ που θέλω να χαλαρώσω τις αυριανές δουλειές σιγά την διαφορά».

Ξαναλέω, δεν λέω κάτι τέτοιο. Εκεί, ανάμεσα στην ταινία που βλέπεις, όταν βάζει τις διαφημίσεις, κάνεις ένα δυο πραγματάκια. Anyway, εγώ δίνω μόνο την ιδέα… που δουλεύει… που δημιουργεί πολύ γρήγορα μια απίστευτη ηρεμία….

Δουλεύει…

Μια απλή Δευτέρα;

Καλημέρα σε όλους! Καλή εβδομάδα να έχουμε με υγεία!!!

Άλλη μια φορά που μεσολαβεί τόσο πολύ καιρός από την τελευταία ανάρτηση…

Είναι που δεν θέλω να γράψω απλά κάτι, αλλά να το οργανώσω σωστά, χρόνο και σκέψη και … και … και όλο πάει πιο πίσω.

Σήμερα όμως μου ήρθε…απλά! Χωρίς προσχέδια!!!

Να πω μια καλημέρα. Να ευχηθώ υγεία, σε όλους… απλά δεν ξέρω…προερχόμενη από ένα δύσκολο συναισθηματικά σαββατοκύριακο. Δεν θα ήθελα να σας στεναχωρήσω πρωί πρωί απλά θα ήθελα μόνο να βγάλω εδώ μερικές μόνο, ελάχιστες από τις σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μου…

Δεν είναι σήμερα λοιπόν μια απλή Δευτέρα. Είναι μια καινούργια μέρα, μια καινούργια εβδομάδα, 24 καινούργιες ώρες έτοιμες να μας περιμένουν, να τις διαχειριστούμε σωστά. Να μας δώσουν το 100% τους αν τους δώσουμε το δικό μας. Καλά αν δεν θέλετε το 100% δώστε το 50, το 40 έστω το 30! Δώστε τους το όμως. Μην το χαλαλίζετε! Δώστε τους το και θα σας το επιστρέψουν με χαρά διπλό και τρίδιπλο.

Κάντε κάτι διαφορετικό. Όχι κάτι τελείως τρελό, μην συγκρίνεστε με κανέναν. Συνήθως βγαίνουν όλες οι δικαιολογίες και οι ανασφάλειες μας και καταλήγουμε να χάνουμε και να πέφτουμε ακόμα πιο πολύ. Συγκριθείτε μόνο με τον εαυτό σας! Με τον χθεσινό εαυτό σας, τον προχθεσινό…τον πριν από 5 λεπτά ακόμα ακόμα….και κάντε κάτι διαφορετικό.

Αν κάθεστε στον καναπέ, σηκωθείτε και βάλτε μουσική. Αν βαριέστε πηγαίνετε μια βόλτα, αν γκρινιάζετε…σταματήστε! Καλέστε ένα φίλο, χαμογελάστε….Κάντε κάτι καλύτερο από αυτό που κάνατε μέχρι στιγμής. 10, 20 , 30% καλύτερο, διαφορετικό, ομορφότερο από ότι κάνατε μέχρι πριν από 5 λεπτά!

Ξεκινήστε τώρα! Αυτή είναι μια όμορφη μοναδική στιγμή για μια καινούργια αρχή, όχι γιατί είναι Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, πρώτη ή μέση του μήνα, η ημερομηνία της επετείου ή των γενεθλίων σας αλλά γιατί εσείς διαλέξατε να την κάνετε τόσο ξεχωριστή όσο αξίζει σε μια καινούργια αρχή!!

Μια απλή Δευτέρα λοιπόν;; Όχι! Μια καινούργια ευκαιρία για να λάμψει η δική σας, ολόδική σας προσωπική στιγμή επιτυχίας!!!

Delete!

Τις προάλλες περίμενα να μου έρθει ένα e-mail…το άνοιξα λοιπόν και έκανα κάποιες δουλειές του σπιτιού …

Όλο έλεγα και όλο το άφηνα να ξεκαθαρίσω λίγο το καημένο το e-mailaki μου αλλά όλο πήγαινε για αργότερα. Αυτή την φορά όμως ήταν η σωστή. Τελείωσα τις δουλειές μου, και κάθισα να του δώσω μια ανάσα απο τα γύρω στα 3000 e-mails που το βάραιναν….τόσα έφτασαν τα άτιμα!

Ήταν μια ευκαιρία να διαγραφώ από λίστες που δεν με ενδιέφεραν πλέον, να φρεσκάρω κάποιες επαφές που ήθελα, διέγραψα πόσα και πόσα που δεν ξέρω καν πώς είχαν έρθει ενώ δεν τα ζήτησα ποτέ και το αδυνάτισα πολύ το μικρούλι μου… Έπεσε σχεδόν στα 400. Για αρχή ήταν πάρα πολύ καλά! Άσε που βρήκα και κάποια που δεν τα ειχα δει…Λογικό το βρίσκω…

Ωραίο πράγμα όταν ξεκαθαρίζεις τελικά κάτι… από μια ντουλάπα, έγγραφα ακόμα και mails… δίνει αίσθημα ελέγχου, ολοκλήρωσης και ανανέωσης…

Διαγράψτε όλα τα περιττά mails σας, δώστε χώρο για καινούργια πράγματα, διαγράψτε ενδιαφέροντα που πλέον δεν σας κάνουν κλικ και γιατί όχι…πειραματιστείτε με καινούργια!